İslam toplumu olarak, ne yazık ki din ve iman adına bir noktada buluşmayı, anlaşmayı bırakın, birbirimizle kanlı bıçaklı kavga eder olduk. Peki, anlaşamadığımız nedir diye hiç düşündük mü? Aynı dinin mensuplarıyız. Aynı peygambere ve aynı kitaba iman ettiğimizi söylüyoruz. Bu durumda sorun nerede? SANIRIM SORUN, DİNİ NEREDEN ÖĞRENMEMİZ GEREKTİĞİ KONUSUNDA. ATALARIMIZDAN RİVAYETLER YOLUYLA, GÜNÜMÜZE KADAR GELEN İTİKATLARIN VE İNANÇLARIN DİN ZANNEDİLMESİNDE, ONLARIN DİNE KUYDUĞU HÜKÜMLERDE. Peygamberimizin devrinde yaşayan, Ehli kitabın yaptığı yanlışların, bizlerinde aynısını yaptığımızı görüyoruz. Kur’an a iman etmek isteyen bazı ehli kitap, atalarından gelen inançlarını da yaşamak istediklerini, ama Allah ın buna asla izin vermediğini, açıkça görüyoruz Kur'an da. Allah bu kişilere ne diyordu hatırlayalım.
Ankebut 51: KENDİLERİNE OKUNAN KİTABI, SANA İNDİRMİŞ OLMAMIZ ONLARA YETMEDİ Mİ? Şüphesiz bunda inanan bir kavim için bir rahmet ve bir öğüt vardır.
Allah ayetlerini bu kadar açık anlatıyor ki bizlere, öğüt ve dersler alabilelim. Sizce bu ayet bizleri ilgilendirmiyorda, yalnız cahiliye toplumunu mu ilgilendiriyor? Allah sizlere indirdiğim kitap yetmiyormu dediyse kitap ehline, sizce bizlerede yetmesi gerekmez mi? Sizler bu ayeti tebliğ aldıktan, iman ettikten sonra, Kur’an ın dışından da sorumlu olabileceğimiz hükümler vardır, diyebilir misiniz hala? Geleneklerimizi elbette yaşayalım, bunda hiç bir sorun yok. AMA GELENEKLERİMİZİN, YAŞADIĞIMIZ DİNİ YÖNLENDİRMESİNE ASLA İZİN VERMEYELİM. Bunu yapan geçmiş kavimler, Allah ın dininden sapmışlardır. Bizler şu soruyu kendimize sormalı ve Kur’an dan cevabını mutlaka aramalıyız.
"BUGÜN İSLAM TOPLUMU OLARAK BİZLER, KUR’AN IN TÜM AYETLERİNE KAYITSIZ ŞARTSIZ İMAN EDİYOR MUYUZ? YOKSA BAZI AYETLERİN, HÜKMÜNÜN KALKTIĞINA, BAZI AYETLERİNDE BİZE DEĞİL, CAHİLİYE TOPLUMUNA HİTAP ETTİĞİNE Mİ İNANIYORUZ. YOKSA BAZI AYETLERİ DE GÖRMEZDEN Mİ GELİYORUZ."
Bu soruma belki genel çoğunluk, evet tüm ayetlerin hepsine iman ediyoruz, diye cevap vereceklerine inanıyorum. İslam ı tarikat ve cemaat eksenli yaşayan din kardeşlerimizin bir kısmı, EVET BUGÜN BAZI AYETLERİN HÜKMÜ KALKMIŞTIR, ALLAH NESİH ETMİŞTİR, YANİ HÜKMÜNÜ DİĞER BİR AYETLE KALDIRMIŞTIR diye inanmaktadır. Hatta bazı ayetlerde bize değil, cahiliye toplumuna hitap ediyor, bizi bağlamazda diyenleri biliyorum. Hâlbuki Allah, gönderdiği kitaplar arasında nesih yaptığından bahseder. Bir kısım kardeşlerimizde, bazı rivayet hadisleri öne sürerek, BU HADİS ŞU AYETİN HÜKMÜNÜ KALDIRMIŞTIR, deme yanılgısına bile düşmektedirler. Ama Allah bu konularda bizleri uyarıp, yoksa siz Kur'an ın bir kısmına inanıp, bir kısmına inanmıyormusunuz diyerek bizleri uyarmıştır.
Kur’an, hüküm yalnız Allah ın dır, O hüküm verenlerin en hayırlısıdır der. Ben hükmüme kimseyi ortak etmem. Kur’an da hiçbir eksik bırakmadık ve her şeyden nice örnekleri değişik ifadelerle verdik ki anlayasınız diye açıklama yapar. Çok net bir hüküm vererek, SİZLERİ KUR’AN DAN HESABA ÇEKECEĞİM DİYEREK DE NOKTAYI KOYAR. Peki, bizler Kur’an ın apaçık ayetlerini okuduğumuz ve iman ettiğimizi söylediğimiz halde, neler söyleriz ve iman ederiz? Ne yani peygamberimiz postacımıydı diye başlarız ve ucu açık bir inancı, bu sözlerle ve rivayet bilgilerle yaşar gideriz.
Muhammed 2: İman edip yararlı işler yapanların, RABLERİ TARAFINDAN HAK OLARAK MUHAMMED'E İNDİRİLENE İNANANLARIN GÜNAHLARINI ALLAH ÖRTMÜŞ VE HALLERİNİ DÜZELTMİŞTİR. 3: Bunun sebebi, inkâr edenlerin batıla uymaları, inananların da Rablerinden gelen hakka uymuş olmalarıdır. İşte böylece Allah, insanlara kendilerinden misallerini anlatır.
Sanırım her şey çok açık, izaha gerek var mı? Bakın Yaradan elçisine ne söylüyor ve neyle kullarına öğüt ver diyor.
Kaf 45: Biz onların dediklerini çok iyi biliriz. Sen onların üzerinde bir zorlayıcı değilsin. TEHDİDİMDEN KORKANLARA KUR’AN’LA ÖĞÜT VER.
Eğer bu ve buna benzer ayetleri görmezden gelerek, yalnız Kur’an yetmez, onun yanında ciltlerce dolusu peygamberimizin hükümlerinden ve beşeri fıkıh inancından de sorumluyuz demeye devam ediyorsak, lütfen Müslümanlığımızı, imanımızı Kur’an ile tekrar sorgulayalım. Peygamberimiz bizler için hayatı ve yaşamıyla örnek bir liderdi. Onun örnek hayatını ve Kur’an ı yaşamına nasıl geçirdiğini rivayetlerden değil, Kur'an dan doğru öğrenelim. Onun Allah ın güven elçisi olduğunu unutmayalım. Allah elçilerini, hükmüne asla ortak etmediğini açıkladığı birçok ayeti de, görmezden gelmeyelim. HİÇ KİMSE PEYGAMBERİMİZİ DEVRE DIŞI BIRAKAMAZ İSLAM I YAŞARKEN. AMA YİNE HİÇ KİMSE, PEYGAMBERİMİZİ ALLAH IN DİNDE ORTAĞI DA YAPAMAZ. Bunu yapan Kur’an ı terk etmiş, İslam ın yolundan sapmış demektir.
Ben yazılarımda genel çoğunlukla, tek bir konuyu ele alıyor ve sizleri üzerinde düşünmeye davet ediyorum. ODA İSLAM I KUR’AN MERKEZLİ YAŞAMAMIZ GERÇEĞİDİR. Kur’an da onlarca ayetinde Allah, bizlerin Kur’an a sarılmamızı ve Kur’an ın sınırlarını aşmamamızı, çünkü bizleri yalnız Kur’an dan hesaba çekeceğini, dikkatle üstüne basa basa anlatır. Yazılarıma tahammül edemeyen, söylediklerime cevap verebilecek gücü kendilerinde bulamayanlar, sitelerine girişimi bakın nasıl bir neden göstererek engellemişlerdi.
"ÇOCUKLARIN VE KADINLARIN KAFASINI KARIŞTIRDIĞIN İÇİN, SÜRESİZ SİTEDEN YASAKLANDINIZ."
Düşünebiliyor musunuz, çocuklar ve kadınlar aynı konumdalar. Sanki kadınlarımız, erkekler kadar düşünemiyor da, erkekler onlarımı koruyor? Karşısındaki bir inanca, düşünceye tahammül edemeyen, sabır gösteremeyen, kendi imanından emin olmayandır. Allah katında Hak olan bir inanç, asla kimseden korkmaz, çekinmez. Tam tersine gerçek Müslüman, yanlış düşüneni yakınından uzaklaştırmak yerine, yakınında tutarak doğruyu anlatır. Allah ın elçisi kendisine inanmayanlara, böylemi davranmıştır? PEYGAMBERİMİZİN GERÇEK ÜMMETİ, KENDİSİ GİBİ DÜŞÜNMEYENLERE, KONUŞMA ÖZGÜRLÜĞÜ VERMEZ MİYDİ? Bizler bugün varsak, yarın yokuz. Ömür geldi ve geçiyor. Amacımız Yüce Rabbimizin şefaatine nail olmaktan başka ne olabilir? Eğer bu gök kubbede hoş bir seda bırakırsak, ne mutlu bizlere. Pişman olacağımız şeyler yaparak gidersek Rabbin huzuruna, geri dönme şansımız olmayacağını bilmeliyiz. Allah bakara 44. ayetinde bakın bizleri nasıl uyarıyor.
Bakara 44: SİZ KENDİNİZİ UNUTARAK DİĞER İNSANLARA ERDEMLİ OLMAYI MI ÖĞÜTLÜYORSUNUZ. HEM DE İLAHİ KELAMI OKUYUP DURDUĞUNUZ HALDE?- Siz hiç aklınızı kullanmaz mısınız?
Yüce Rabbimiz bakın ne güzel uyarıyor bizleri. Allah ın kelamını okuduğumuz halde, bir birimizle din ve iman adına tartışıp duruyoruz. Ama düşünmeyi bir kenara bıraktığımız çok açık. Allah Necm suresi 32. ayetinde, O HALDE KENDİ KENDİNİZİ TEMİZE ÇIKMIŞ GÖSTERMEYİN, KİMİN SAKINDIĞINI EN İYİ BİLEN O'DUR diyerek, Rabbimiz bizleri uyarıyor. GELİN EL BİRLİĞİYLE KUR’AN DA BULUŞALIM, birleşelim. Onun onay verdiği her bilgi, bizlerin baş tacıdır. Unutmayalım Allah, biz Kitapta hiçbir şeyi unutmadık diyorsa, Kur’an da her bilgi yok diyerek, Kur’an a karşı saygısızlık yapmayalım. Bilelim ki peygamberimizde ümmetini, yalnız Kur’an ile uyarmış ve yalnız Kur’an ile hükmetmiştir. Mezheplerin ve geleneğin inancımıza yaptığı ilaveleri, Kur'an da aramayalım. Bunlar yok diye, lütfen Kur'an ı eksik, yetersiz görmeyelim. Allah ın yemin ederek kolaylaştırdığı dini, ellerimizle zorlaştırmayalım.
İslam toplumu olarak, bu gerçeğin farkında olmak adına çaba göstermeliyiz. Dilerim Rabbimizden, dinde bölünen ve birbirine düşman olan değil, KARŞILIKLI ÖZVERİYLE BİR BİRİNE SAYGI GÖSTEREN, BATILDAN VE SANI DAN UZAK, ELDE KUR’AN ONUN İPİNE SARILAN, Rabbin halis kullarından oluruz.
Saygılarımla
Haluk GÜMÜŞTABAK