Bir arkadaşımız, kelimeyi şahadet getirmek şirk midir diye sormuş. Bizlerin İslam anlayışı, kafamızı o kadar karıştırmış ki, her kelimenin arkasından farklı anlamlar çıkarmaya çalışıyoruz. Şirk kelime anlamı olarak, eş koşmak anlamındadır. Yani aynı seviyede tutmak anlamını taşır. Kelimeyi şahadet, şahit olurum ki diye başlar ve devamında ne deriz, isterseniz yazalım.
“BEN ŞAHİTLİK EDERİM Kİ, ALLAH’TAN BAŞKA İLAH YOKTUR. YİNE ŞAHİTLİK EDERİM Kİ, MUHAMMED ALLAH’IN KULU VE RESULÜDÜR.”
Neye şahitlik ediyormuşuz? Allah ın tek ilah olduğuna ve Hz. Muhammed in onun kulu ve elçisi olduğuna. İYİDE BUNUN NERESİ ŞİRK KOŞMAK. HANGİ KELİMESİNDE ALLAH VE ELÇİSİ AYNI KONUMDA ZİKREDİLİYOR. Tam tersine, Allah ın tek bir ilah olduğu, elçisinin de onun bir kulu ve elçisi olduğunu açıkça söylüyoruz. Asla Allah ile elçisini aynı konuma getirmek olmadığı gibi, çok kesin bir şekilde, bu gerçek, ayrım dile getiriliyor.
Bazı arkadaşlarımız, Allah ile elçisini yan yana anamayız diyorlar. Hıristiyanların yaptığı yanlışa düşmeyelim diye de belirtiyorlar. Hıristiyanlar unutmayalım, Hz. İsa yı RAB edindiler ve Allah ın oğlu ilan ettiler. Peki, bizler kelimeyi şahadet ile bunu söylüyor muyuz? Asla söylemiyoruz, hatta keskin bir bıçak gibi, sınırını çiziyor, Allah dan başka ilah yoktur, elçisi de onun kuludur diyoruz.
Allah ile elçisini birlikte anmak, bahsetmek, asla şirk anlamına gelmez. Şirk kelimesinin anlamı çok açıktır. Kur’an da Allah ile elçisinin, birlikte anıldığı örnekleri vardır. Fetih suresi 29. ayetinde şöyle geçer birlikte zikredilerek. “MUHAMMED, ALLAH’IN RESULÜDÜR.” Birkaç örnek daha verelim.
“ALLAH'A VE RESÛL'ÜNE itaat edin ki rahmete kavuşturulasınız.” (Ali İmran 132)
“ALLAH'A VE O'NUN RESULÜNE itaat eden, Allah'a saygı duyan ve O'ndan korkan kişiler, zafere ulaşanların ta kendileridir.” (Nur 52)
“ELÇİYE UYAN ALLAH'A UYMUŞ OLUR.” (Nisa 80)
Bu ayetlerden de anlıyoruz ki, Allah görev verdiği elçisine uyulmasını istiyor, peki neden? Çünkü ona Kur’an ı tebliğ etme görevi verdi de ondan. Adı üstünde elçisi. Eğer bu ayetleri okuduktan sonra, bakın Allah kelimesinin yanında, elçisinin ismini de zikrediyor, demek ki elçisi de Allah ın yetkilerine sahipmiş dersek, işte o zaman Allah a elçisini şirk koşmuş oluruz.
Bu hataya düşmeyelim diye, Allah elçisinin görev ve sorumluluklarını tek tek açıklıyor Kur’an da. Ankebut 18. ayetinde, "Elçiye düşen apaçık tebliğden başka bir şey değildir" diyor. Rad 40. ayetinde de, “senin görevin sadece tebliğ etmektir” diyerek, çok net açıklamalarda bulunuyor. Bunca açık uyarılardan sonra, Allah ile elçisini yan yana zikretmemizin ne sakıncası olabilir. Allah çok açık görev tanımını yapmış da, bizler bunlara iman ediyorsak, gönüller tertemiz gerçekleri görüyor ve batıla sapmıyorsa, bu tedirginliğimiz ürkekliğimiz niye?
Allah ve elçisini birlikte anmakla bizler, elçisine Allah ın vermediği bir makamı, yetkiyi vermiş olmuyoruz. Tam tersine Allah ın verdiği makamı, sorumluluğu zikrediyoruz. Hatırlayınız Allah, hükmüme hiç kimseyi ortak etmem diye apaçık hükmünü bildirmişti bizlere. Eğer bu uyarıları görmezden gelip, elçisini de Allah ın dinde hüküm ortağı yapanlar varsa, onlar düşünsün yaptıkları yanlışı. Biz neden mantıksız ve gerçek olmayan sözlerin etkisinde kalalım.
Bizler ağzımızdan çıkan sözlerin, neyi kast ettiklerinden sorumluyuz. Karşımızdaki kişilerin anladıklarından sorumlu değiliz. Bunları söylerken çok güzel bir söz geldi aklıma.
“BEN SÖYLEDİKLERİMDEN SORUMLUYUM, SİZİN ANLADIKLARINIZDAN DEĞİL.”
Kelimeyi şahadet getirmek sözlerinin, şirk olduğunu düşünenler, bu kelimelerle kime, neye şirk, eş koşulduğunu açıklamak zorundadırlar. Asla bu sözlerde şirk yoktur, tam tersine Kur’an da Allah ın tek ilah olduğu hükmünün tespiti ve bizler tarafından onayı, kabulü vardır.
Saygılarımla
Haluk GÜMÜŞTABAK